‘Mij lijkt het verband tussen wetenschap en misdaad natuurlijk. Ik verklaar mij nader: de wetenschap kent per definitie geen ethische of morele grenzen. Het is niet meer dan een systeem van tekens waarmee je de wereld kunt leren kennen en er handelend in kunt optreden. Voor alle natuurkundigen – en voor wiskundigen, biologen en economen – is de dood van mannen en vrouwen slechts een van de verschijnselen die zich dagelijks in het heelal voordoen.’ (Jorge Volpi)

‘Toen de atoombommen op Japan vielen, heb ik gehuild. Niet omwille van de doden, maar wel omdat ik dat machtig wapen niet zelf had uitgevonden.’ (Georges Bronquet)

‘Hebben de natuurwetten een ethische waarde? Dat is niet zo. Of een boom links op een rijweg valt, of rechts op een weide, is geen kwestie van rechtvaardigheid, maar van zwaartekracht.’ (Alain Bloch)

Omdat het universum niet duidelijk, is staat de waarheid aan de kant van de sterkste. Na de grote vaccinatiecatastrofe zijn de mannen door hun glazen plafond gevallen. Vrouwen hebben de macht in de nieuwe wereld overgenomen. Irma Spelier, een door het leven gekneusde ziel, ontdekt dat de kennis over tijd en ruimte al honderd jaar wordt gemanipuleerd door een selecte groep wetenschappers. Ze heeft geen scrupules om haar wil door te drijven en komaf te maken met dit tranendal. Kan iemand haar nog stoppen?